Standardowe koszty wytworzenia produktów – metoda kalkulacji i podstawa rozliczeń świadczeń wewnętrznych produkcji z działami sprzedaży
W przedsiębiorstwach produkcyjno-handlowych istotną rolę pełni zakład wytwarzający określone asortymenty produktów na podstawie zapotrzebowania zgłaszanego przez działy sprzedaży. Często koszt wytworzenia jest punktem wyjścia do ustalania cen sprzedaży. Dlatego niezmiernie istotne jest prawidłowe ustalenie łącznych oraz jednostkowych kosztów wytworzenia produktów, które są podstawą do rozliczenia wyrobów gotowych z działami sprzedaży.
Przepływy wartości między obszarami funkcjonalnymi przedsiębiorstwa
W każdej większej organizacji można wyróżnić kilka podstawowych obszarów funkcjonalnych. Składają się na nie m.in. zaopatrzenie, badania i rozwój, produkcja, logistyka, sprzedaż i marketing oraz szeroko pojęta administracja (finanse, controlling, kadry, informatyka itp.). Każdy z tych wyżej wspomnianych obszarów, w zależności od stawianych przed nim zadań, przyczynia się do realizacji celów krótkoterminowych i wpływa na generowanie zysków dla firmy.
W przedsiębiorstwach o złożonej strukturze organizacyjnej funkcjonują odmienne sposoby rozliczania wzajemnych świadczeń. W niniejszym artykule zostanie zaprezentowane podejście prezentujące założenie, iż zakład produkcyjny jako obszar funkcjonalny co do zasady nie generuje zysków, lecz „sprzedaje” swoje wyroby gotowe działom sprzedaży po wewnętrznej, stałej cenie transferowej. Zysk dla całej spółki generowany jest dopiero w momencie sprzedaży do odbiorców zewnętrznych.
Ta wewnętrzna cena rozliczeniowa pokrywa wszystkie zaplanowane, standardowe koszty wytworzenia odpowiadające normalnemu wykorzystaniu mocy wytwórczych. Cena ta może być jednocześnie ceną ewidencyjną, po której jednostka przyjmuje swoje produkty na stan magazynowy.
Na koniec okresu sprawozdawczego należy jednak dokonać korekt o odchylenia od cen ewidencyjnych na podstawie wyliczenia technicznego kosztu wytworzenia zgodnie z ustawą o rachunkowości.
Powiązania pomiędzy poszczególnymi obszarami funkcjonalnymi są zaprezentowane na rysunku 1.
Obliczenie stałej ceny wewnętrznej bazuje na parametrach zawartych w kartach technologicznych wyrobów, udziałach poszczególnych składników surowcowych, cenach surowców oraz stawkach godzinowych pracowników produkcyjnych i maszyn na określony dzień, np. początek roku. Stałość cen rozliczeniowych z zakładu produkcyjnego ma z jednej strony zapewnić departamentom sprzedaży komfort planowania cen sprzedaży dla klientów zewnętrznych, a z drugiej ułatwić ocenę efektywności działania przedstawicieli handlowych, dla których premia zależy nie tylko od generowanych przychodów, ale także marży, której integralną część stanowią właśnie koszty wytworzenia.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 92% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
