Działalność B+R w sektorze technologii informatycznych
IT jest dziedziną, która nieustannie ewoluuje, jednak ze względu na specyfikę działań prowadzących do wprowadzenia innowacji, polegającą w przeważającej mierze na pracy, której rezultaty są niematerialne, niezwykle trudno określić, które działania realizowane w IT stanowią działalność badawczo-rozwojową (B+R), a które są regularnymi działaniami o charakterze nieinnowacyjnym.
Aby stwierdzić czy dane działania z zakresu IT mogą zostać zakwalifikowane jako prace B+R, należy wziąć pod uwagę definicję wyznaczoną przez OECD, zgodnie z którą za działalność badawczo-rozwojową uznać można działania w zakresie przetwarzania informacji w nowych dziedzinach, jak tworzenie nowych systemów operacyjnych, czy opracowanie nowego języka oprogramowania, a także rozwój nowych aplikacji oraz znaczące ulepszenia istniejących już systemów operacyjnych i programów aplikacyjnych.
Prace, które wchodzą w zakres działalności B+R, według OECD:
- rozwój nowych systemów operacyjnych oraz języków,
- projektowanie i wdrażanie nowych wyszukiwarek opartych na oryginalnych technologiach,
- prace mające na celu rozwiązanie konfliktów sprzętowych lub w oprogramowaniu, w oparciu o przeprojektowanie systemu lub sieci,
- tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa,
- tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów opartych na nowych technikach.
Działalność B+R w sektorze IT nie obejmuje prac takich, jak:
- rozwój aplikacji biznesowych i systemów informatycznych z wykorzystaniem znanych metod i istniejących narzędzi programowych, programistycznych,
- dodawanie funkcjonalności użytkownika do istniejących aplikacji (w tym podstawowych funkcji wprowadzania danych),
- stosowanie standardowych metod szyfrowania, weryfikacja bezpieczeństwa i testowanie integralności danych,
- dostosowanie produktu do określonego zastosowania, chyba że podczas tego procesu dodana zostanie wiedza, która znacząco usprawnia program bazowy,
- tworzenie stron internetowych lub oprogramowania z wykorzystaniem istniejących narzędzi,
- rutynowe debugowanie istniejących systemów i programów.
Stanowisko Ministerstwa Finansów
Przy ustaleniu, czy dana działalność zaliczać może się do działalności badawczo-rozwojowej, wskazanej w art. 4a ust. 26 updop, pomocne są objaśnienia Ministerstwa Finansów wydane dnia 15 lipa 2019 r. i dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „objaśnienia MF”).
Zgodnie z pkt. 31 objaśnień MF: „ustawodawca użył, ale nie zdefiniował w ustawie o CIT i ustawie o PIT, pojęć spoza ustaw podatkowych na potrzeby pełnego zrekonstruowania definicji działalności badawczo-rozwojowej, mającej znaczenie dla zastosowania przepisów podatkowych. Dotyczy to nie tylko stosowania omawianej preferencji IP Box, ale i obowiązującej w polskim systemie prawa podatkowego ulgi badawczo-rozwojowej. W konsekwencji kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (i) twórczość, (ii) systematyczność oraz (iii) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – powinny być rozumiane na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o PIT tak, jak są rozumiane zgodnie z ich językowym znaczeniem w świetle aktów prawnych, do których odwołuje się ustawodawca w ww. ustawach podatkowych. Wyżej wymienione kryteria muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową”.
Wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej:
- twórczość,
- systematyczność,
- zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 77% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.